Money

Ik denk niet dat veel lezers van  dit weblog gedichten hebben gelezen van Philip Larkin en ik moet toegeven dat ik dat ook nauwelijks gedaan heb.


Ik wist van het bestaan af omdat ik een aantal jaar geleden de roman A girl in Winter verschenen in 1947 heb gelezen. Het is te lang geleden dat ik me de inhoud ervan kan herinneren. Maar omdat hij  vandaag 27 jaar geleden overleed wijd ik dit levensbericht aan deze dichter en romanschrijver.

Hij werd in 1922 in Coventry geboren op 9 augustus; zijn vader was daar schatbewaarder. Na de plaatselijke school Henry VIII te hebben gevolgd ging hij studeren aan het St.John's College in Oxford. Vanwege de oorlog moest hij zijn studie onderbreken omdat hij werd opgeroepen voor dienst. Hij werd vanwege zijn slechte ogen afgekeurd.

Na afgestudeerd te zijn keerde hij terug naar Coventry en ging weer bij zijn ouders wonen.. Hij werd bibliothecaris in Shropshire en publiceerde zijn eerste gedichten. In 1946 publiceerde hij zijn eerste novelle Jill. Hij verhuisde naar Belfast en publiceerde er zijn XX Poems.

Lang hield hij het niet vol in Noord-Ierland en verhuisde in 1955 naar Hull, waar hij opnieuw bibliothecaris werd. In datzelfde jaar verscheen zijn bundel The Less Deceived, die door deskundigen beschouwd wordt als zijn beste bundel.

Bijzonder was zijn grote liefde voor de Jazz; hij schreef jazz-recensies voor The Daily Telegraph, die hij bundelde in All what Jazz. 
Tot 1974 publiceerde hij nog twee gedichtenbundels. Inmddels had hij  de uitverkiezing tot Poet Laureate als opvolger van John Betjeman, niet aanvaard.

In 1985 openbaarde bij Larkin slokdarmkanker en moest hij opgenomen worden in een Londens ziekenhuis. De ziekte was in een vergevorderd stadium en bestrijding was niet meer mogelijk.

Larkin wordt gerekend tot de groep Engelse dichters die  dichtten in de trant van Yeats, Dylan Thomas.
Hij probeerde in zijn  gedichten altijd emotie en zelfmedelijden te vermijden.