Twee reddeloozen is de titel van een gedicht van Martinus Nijhoff dat ik voor deze dag heb gekozen voor mijn rubriek Daggedicht.
TWEE REDDELOOZEN
Zij gaat 's nachts vaak naar de haven
Waarheen ze vroeger met mij ging,
Aan de eeuwige zee, aan de sterren,
Vraagt ze waarom het voorbij ging -
En de wind en de lichten der schepen
Zeggen dat al wat voorbijgaat
Op een reis is zonder thuisreis
Naar een einde waar niemand ons bijstaat -
In mijn hooge verlichte venster
Tusschen schoorsteene' en torenklokken
Heb ik tegenover den hemel
Een eenzame voorpost betrokken.
In alles te kort geschoten,
Staar ik bij het raam op de stad
En vraag: was ik grooter geworden
Wanneer ik had liefgehad?
MARTINUS NIJHOFF
UIT VERZAMELDE GEDICHTEN
(ED. W.J. VAN DEN AKKER EN GILLES DORLEIJN)
BERT BAKKER, AMSTERDAM, 2001
DERDE DRUK
Martinus Nijhoff leest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten