Enige tijd geleden heb ik in de Grote Kerk in mijn woonplaats de voorstelling Contrapunt van Abba Enquist bijgewoond, waarin ze gedeelten uit deze roman voorlas met daarbij gedeelten uit de Goldbergvariaties van J.S.Bach gespeeld door Ivo Janssen. Het was een boeiende voorstelling met een geweldige mix tussen het verhaal en de geweldige muziek. Reden voor mij om deze dag een gedicht van deze schrijfster te kiezen.
UITNODIGING OM TE SCHAATSEN
Toen hier bergen waren, besneeuwde
hellingen en zwarte kloven, bewogen
wij tussen hoogte en diepte, hijgend,
huiverend. Zuur moeras vrat de rotsen,
water drong zich in groeven en gaten.
Het heet modder. Groeit er gras op
spreken wij van weide; plassen noemen
we de rest. Onder de spiegel verzonken
ministers (vermoedelijk waterstaat(, thee -
serviezen, de brieven. Leegte daarboven.
Je moet geloven dat grijs het ijs zich
uitstrekt, grijp mijn gehandschoende hand.
Dan ademloos razen op snijdende ijzers;
we krassen de namen in sneeuw. Ik lik
het gruis uit je ogen. Kom dan. Kom.
ANNA ENQUIST GEBOREN 1945
UIT NIEUWS VAN NERGENS
DE ARBEIDERSPERS, AMSTERDAM, 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten