In verband met het overlijden van de dichter Rutger Kopland laat ik hier een een gedicht van deze dichter volgen.
DE MOEDER HET WATER
Ik ging naar moeder om haar terug te zien.
Ik zag een vreemde vrouw. Haar blik was wijd en
leeg, als keek zij naar de verre overzijde
van een water, niet naar mij. Ik dacht: misschien
- toen ik daar ston op het gazon, pilsje gedronken
in de kantine van het v erpleegtehuis, de tijd
ging langzaam in die godvergeten eenzaamheid -
misschien zou 't goed zijn als nu Psalmen klonken.
Het was mijn moeder, het lijfje dat daar roer -
loos stond in 't gras, alleen haar dunne haren
bewogen nog een beetje in de wind, als voer
zij over stille waatren naar een oneindig daar en
later, haar God. Er is geen God, maar ik bezwoer
Hem Zijn belofte na te komen, haar te bewaren.
RUTGER KOPLAND 1934-2012
VAN OORSCHOT, AMSTERDAM, 1997
Geen opmerkingen:
Een reactie posten