Deze keer kies ik een gedicht van een voor mij totaal onbekende dichter nl. Craig Raine, in 1944 geboren; wiens werk door J.Eijkelboom is vertaald.
DE GLAZENWASSER
Het binnenplein met zijn keien lijkt op een braambes
en glimt in de regen en is gevaarlijk...
De glazenwasser balanceert met een telescoop van hout -
Blondin heeft zich nooit zo omzichtig bewogen.
Hij heeft een treurige uitdrukking op zijn gezicht,
een halve jurk en een broek van gemengde hei -
de hele dag luistert naar piepende jonge hondjes,
nesten die hij verdrinkt en smoort tegen betaling.
De hele dag ziet hij zichzelf als in een duistere spiegel
en wuifr hij vaarwel, vaarwel, vaarwel.
De hele dag wringt hij zijn handen, huilt emmers vol.
Liever schoor hij winkelruiten glad
dan dat hij die bochtige jacobsladder beklimt
en de val van een engel langs het wasbord riskeert....
CRAIG RAINE
UIT DE UI, HERINNERINGEN
DE ARBEIDERSPERS, AMSTERDAM, 1993
Geen opmerkingen:
Een reactie posten