Zondagmiddag zijn we naar Almere gereden, waar naast Almere Strand een theater staat, waar al 22 jaar voorstellingen worden gegeven.
De vrienden waarmee we gisteren waren, hadden ons enthousiast gemaakt met hun verhalen over de voorstelling vorig seizoen, die handelde over de gang van zaken in een bejaardentehuis van de toekomst.
het was spektakel met humor met een randje ernst.
De voorstelling van vanmiddag is feitelijk een liefdesgeschiedenis van een Nederlandse jongen voor een meisje dat afkomstig is uit een onduidelijk Balkan land. Het meisje is door een louche, rijke man als het ware gekocht en staat onder grote druk van haar familie om met hem te gaan trouwen.
Het theater op zich is een stalen geraamte waar het publiek zit op planken, van laag naar hoog en overal heb je een goed zich op het toneel. Deze kijk is het decor de achterkant van een moderne milieuboulevard. De voorstelling gebruikt veel recyclingmateriaal van klein naar groot, maar ook de techniek speelt een grote rol.
Op een gegeven moment gaat het podium waar o.a. op gespeeld wordt omhoog en zien we daaronder het groepje asielzoekers staande in het water en bezig om met allerlei afvalmaterialen keukenattributen te maken.
Opvallend vond ik de zangkwaliteiten van de hoofdrolspeelster en drie andere medespeelsters, die prachtige klaagliederen uit de Balkan zongen.
Al met al heb ik genoten van deze voorstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten