De zangeres aan wie ik deze levensbeschrijving wijd wordt algemeen erkend als een van de grootste jazz-zangeressen en hoewel ik eigenlijk niet van jazz houd, moet ik toegeven dat haar horende slechts begeleid door een piano een song van Cole Porter zingende , ik blijf luisteren.
15 juni 1996 overleed zij aan de gevolgen van diabetes; deze ziekte hebben haar laatste levensjaren er niet gemakkelijker op gemaakt, want in 1993 moesten haar beide benen geamputeerd worden.
Ook haar jeugd was verre van gelukkig en vaak had ze geen dak boven haar hoofd. In 1934 nam zij deel aan een amateurwedstrijd en werd daarbij ontdekt door de orkestleider Chuck Webber. Nadat deze overleden was probeerde zij een eigen big-band te vormen, maar dat was geen succes.
Onder invloed van mensen als Dizzy Gillespie en Duke Ellington stapte zij over van swing naar Bepop. Onervaren als zij was sloot zij een zogenaamd wurgcontract met Decca, die haar verbood zelfgekozen repertoire te zingen. Gelukkig ontmoette zij de impresario Norman Granz die gedaan wist te krijgen dat haar contract met Decca ontbonden werd.
Daardoor kon zij deelnemen aan de beroemde concertreizen die Granz organiseerde onder de naam Jazz at the Philharmonic. Na 1956 kon ze eindelijk een contract sluiten met het platenlabel van Granz dat de naam Verve Records droeg. Voor dit label maakte zij beroemde opnamen met muziek van Cole Porter, George Gershwin, Harold Arlen en Duke Ellington.
Helaas voor haar carriere wordt haar contract met Verve Recors beeindigd, wat voor haar verdere zangloopbaan funest is geweest; want zij verlaat het voor haar geschikte repertoire en maakt uitstapjes naar Country and Western en zelfs pop.
Gelukkig komt aan deze neergang een einde als Granz een nieuw label start onder de naam Pablo en zij voor dit label haar beste opnames maakt o.a. op de plaat Jazz at the Santa Monica Civic, waarop ze begeleid wordt door Count Basie en andere opnames met Joe Pass.
In 1970 wordt zij blind en langzamerhand wordt haar stem minder. Toch blijft zij deze teloorgang van haar stem ontkennen en maakt in 1991 zelfs nog opnames, die het aanhoren niet meer waard zijn. Zij kon schijnbaar niet de stap ondernemen om op het hoogtepunt van haar kunnen te stoppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten