Ion Antonescu

Er zijn mensen die in hun leven keuzes maken die we niet begrijpen, maar die dit doen omdat zij in hun leven geconfronteerd zijn omstandigheden die tot deze keuze hebben geleid. Dat was ook het geval met de man aan wie ik dit levensbericht wijd en die na de val van Ceaucescu in zijn vaderland als een held wordt herdacht.

Het gaat hierbij om de op 1 juni 1946 geëexecuteerde Ion Antonescu. Dat hij voor een militaire carriëre koos was niet vreemd, want ook zijn vader was beroepsmilitair. Ion nam deel aan de onderdrukking van de Boerenopstand die in 1907 uitbrak en aan de Eerste Wereldoorlog. Door zijn daarin betoonde moed werd hij in 1933 door de toenmalige Roemeense regering tot maarschalk benoemd.

Hij werd naar Londen gestuurd om daar militair attaché te zijn en trouwde daar met een frans-joodse vrouw, van wie hij na enige jaren scheidde. Teruggekeerd naar Boekarest werd hij in 1937 minister van Defensie.

Hij was al gauw een bewonderaar van zowel Hitler als Mussolini. Aan den lijve ervoer hij de vernedering van het terug moeten geven van toendertijd tot Roemenië behorende delen als Noord-Boekovina en Bessarabië aan de Sovet Unie en Zuid-Dobroedzja aan Bulgarije. Antonescu vond dat ingrijpen  nu echt nodig was; hij pleegde op 4 september 1940 een staatgreep, waarbij koning Carol werd afgezet. Op 15 september benoemde hij zichzelf tot conducator al statului (leider van de staat).
Om toch legitieme schijn aan zijn staatsgreep te geven vormde hij een nationaal-legionaire regering; hij kreeg steun van de beruchte IJzeren Garde die onder leiding stond van Horia Sima.

Hij sloot zich aan bij de AS, maar moest onder druk van Duitsland de extreem antisemitische IJzeren Garde uit de regering verwijderen. Antonescu stuurde 15 Roemeense divisies naar het Oostfront om tegen de Sovets te vechten. Antonescu was wat men noemt een opportunist, want na de nederlaag van de As legers bij Stalingraad, steunde hij zijn minister van buitenlandse zaken, Mihai Antonescu, overigens geen familie, om vredesonderhandelingen te beginnen.

Hoewel hij ogenschijnlijk na 1944 gematigder optrad tegen jodenvervolging en zelfs plannen opperde om de joden  massaal te deporteren naar Palestina, ging ondertussen de deporaties van de Roemeense joden en zigeuners gewoon door. Hierdoor zijn ongeveer 375.000 joden omgekomen.

De zoon van de afgezette koning Carol liet Antonescu op 23 augustus 1944 gevangennemen en na de oorlog werd hij geëxecuteerd in de gevangenis van fort Jilava, gelegen in een buitenwijk van Boekarest.