In de jaren '69,'70 en '71 verschenen er een drietal bundels van een momenteel in Monnickendam woonachtige dichter. Wim Huyskens, werkzaam als docent Nederlands, werd verliefd op een leerlinge; maar na een relatie van slechts drie weken liet zij hem in de steek. Zijn bundels brachten hem wel bekendheid als dichter, maar het kartel van recensenten werd steeds negatiever en toen daar nog het liefdesverdriet bijkwam, stopte zijn inspiratie.
HOOP
Zo zeker van de dingen als wat,
in ieder geval werd verwacht
dat mijn hand op het glas
het gebouw voor mij opende,
maar ik sloeg een gat
en deze wereld bleef dicht.
Hoewel ik door kon lopen,
waren woorden één moment
( "je tuinde er prachtig in ")
reëler dan deze ongewone
niet verwachte wel aanwezige
afwezigheid.
Heel zelden in de omgekeerde wereld,
verrast als het gebeurt : een zin
\steviger en vertrouwder dan een deur.
Dit geeft de dichter moed : eens
toch wordt het punt bereikt
waarop een huis onder/boven/in het woord verrijst.
WIM HUYSKENS
UIT: DE POËTISCHE BIJL (1969)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten