
5 juni 2006 overleed deze schilder en tekstschrijver Friso Wiegersma te Amsterdam. Hij had een beroemde vader nl. Hendrik Wiegersma, de beroemde dokter-schilder die een rol speelde in de roman van Antoon Coolen. Hij was de 4de zoon die geboren werd uit het huwelijk van deze Hendrik met Petronella Wiegersma.

In 1941 ging hij naar Arnhem om er te gaan studeren aan de Kunstnijverheidsschool. Daarvoor had hij ontdekt dat hij meer op mannen viel dan op vrouwen. Als hij 20 jaar is vertrekt hij naar Amsterdam en woont er aan het Leidseplein. Vanzelfsprekend bezoekt hij De Stadsschouwburg en ziet daar een optreden van Wim Sonneveld. Wiegersma valt als een blok voor deze cabaretier en door liefst 8 avonden in kleurrijke kleding lang op de eerste rij te gaan zitten, trekt hij de aandacht van Sonneveld, die hem uitnodigt voor een afspraak.
Hij wordt de ontwerper van de decors en programmaboekje voor de shows van Sonneveld. Die trekken de aandacht en hij krijgt ook voor de Nieuwe Comedie de opdracht de decors te ontwerpen. Hij besluit zijn kunstgeschiedenisstudie aan de wilgen te hangen.
In 1957 schrijft hij zijn eerste tekst en dat is het begin van een groot aantal liedjes zoals Nikkelen Nelis en de Zomer van 1910. Voor de 2de show van Sonneveld waarin ook Ina van Faassen optreedt schrijft hij de teksten w.o. het beroemde Het Dorp. Wiegersma en Sonnveld verlaten Nederland en verhuizen naar Frankrijk.



In 1974 overlijdt Wim Sonneveld, zijn grote liefde, aan een hartaanval slechts 56 jaar oud. Hij verwerkt zijn grote verdriet in het vele jaren later geschreven lied Het lachen dat we samen deden.

Hij gaat vanaf 1975 liedjes voor anderen schrijven zoals voor Willeke Alberti het mooie liedje Telkens Weer, dat zij zingt in de film Rooie Sien.

In mei 2006 krijgt hij eindelijk erkenning als schilder door een overzichtstentoonstelling in Amstelveen. Hij heeft dit nog zelf kunnen bezoeken; is dan al ernstig ziek en overlijdt op 80 jarige leeftijd aan lymfeklierkanker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten