Na een enorm getouwtrek verschijnt in 1979 eindelijk een dichtbundel van de dichter Hans Van Weely, die van heel deze gang van zaken mede veroorzaakt door collega aanstormende dichters zo'n tabak krijgt dat hij Amsterdam verruilt voor Wijdewormer. Ook trekt deze bundel De Ideale Lijn verschenen bij uitgeverij Loeb nauwelijks aandacht. Ik laat er hier een volgen.
Zoals het opgeslagen ligt
op zolder: de treinen op dood spoor,
de fijne delen spinrag & meccano
en dieren die je zwemmen liet
vanuit een ledikant -
of neem zo'n toverbal waaraan
de laatste kleur is gaan ontbreken:
Je kauwt je suf, maar blijft genadig
met de dingen die versterven.
HANS VAN WEELY
UIT DE IDEALE LIJN (1980)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten