Voor de donderdag 14 augustus kies ik een gedicht van de jonggestorven expressionistische Vlaamse dichter Paul van Oostaijen,
DE PROFUNDIS
We zijn de overwonnenen
op de zuiderstrook der lage landen langs de zee
De zee was niet ons goed
al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand
van bitterheid
Soms is een plant ons goed nog
en dieren
Ik meen daarmee buiten de paarden
schepershonden van Mechelen of Groenendaal
die na de schilders van Vlaanderen
over de grenzen dragen
Herkennen zijin ons hun maats
der volle maat
van slagen
Zien paardenogen aan wier staren
het denken om het leed verglijdt
in de verte
de ster die ons niet begeleidt
Om de geraniën die aan de vensters onzer hoeven God roepen
met haar meekraplakken stemmen
schokt de stilte en het verstarren.
PAUL VAN OSTAIJEN 1896 - 1928
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten