Als daggedicht voor deze maandag 7 oktober kies ik een gedicht van de Deense dichter NielsHav, in een vertaling van Jan Baptist. Deze dichter is inmiddels 64 jaar en is al in vele talen vertaald.
ONVERWACHT GELUK
Mijn gedichten zijn nog steeds net zo lelijk
als bushokjes langs verlaten weggedeelten
ver weg van de hoofdwegen,
waar schoolkinderen en gepensioneerden
staan te wachten op de bus.
Ze verfraaien niet
en de mensen pissen er tegen,
nu ze er toch zijn. Ze worden armzalig
gedecoreerd met anonieme vloeken
en nieuwe strijdkreten. Hier hangen de vertrektijden.
In mei staat iemand buiten te luisteren
naar de zangleeuwerik die de wachttijd verzoet
met zijn frivole concert
over de zoete zomerwind
en dauwdiamanten
Maar als de melancholieke vampiers van de winter
vrij rondzwerven in de verlatenheid
en een kus in de voorsteden nzeldzamer is
dan een UFO, willen mijn lelijke bushokjes
graag samen met jou staan wachten -
Tot de bus komt. Ook ik verlang
wanhopig naar het vinden van dat ene enigmatische
woord dat vrijmaakt wie ik ben -
een mysterie van onverwacht geluk
midden in de winterse vertrektijden.
NIELS HAV
UIT: ALS IK BLIND WORD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten