woensdag 16 oktober 2013

muziek waar ik van houd


In deze serie wil ik deze keer een aantal opnamen van de aria Come un bel di di maggio uit de opera Andrea Chenier van Umberto Giordano.
Chenier zingt deze aria in de gevangenis gezeten wachtend op zijn executie en de componist heeft aangegeven dat deze aria met veel gevoel gezongen moet worden. Ik heb een mixture van oud en nieuw gekozen.

De eerste opname is die van Franco Corelli, prachtig beheerst gezongen. Het is vooral de eerste regel die de toon zet. 
Als een voorjaarsdag in Mei, door de winbd gekust en door zonnestralen geliefkoosd bestijg ik de top van mijn leven gekust door het rijm en de liefde voor het gedicht etc. is een vrije vertaling en de tekst geeft aan hoe dit gezongen moet worden.
Hoe het niet moet laat ik nu horen. Wat je noemt recht voor zijn raap gezongen, zonder enige diepgang, terwijl het stemmateriaal op zich mooi is.
Let nu eens op hoe het wel kan, ook al is de opname niet geweldig. Het blijft een wonder om dit stemgeluid te horen, dat "gemak" waarmee gezongen wordt, geen fratsen maar ietwat omfloerst. De tenoren in vroeger jaren hadden niet te maken met die enorme orkesten, die bovendien nog veel te hard spelen. 
Nog zo'n oude opname is die van Giovanni Martinelli, ook hier weer dat aangename timbre, waarop geen spanning rust.
Een bijzondere opname is die waarop de aria in  het Duits wordt gezongen door Carl Martin Oehmann, voor mij totaal onbekend.

Geen opmerkingen: