Voor deze zaterdag 12 oktober heb ik een gedicht gekozen van de in 1983 geboren dichter Roel Weerheijm, die daarin heel opvallend met het begrip "herhaling "speelt.
ICARUS
Wij zweefden tel voor tel en wistenb zeker dat het
eeuwen waren. Wij zogen lucht en uitizcht op.
Wij grepen alle uren aan om indrukken te sparen.
Wij deden wat wij liefde mochten noemen van elkaar.
Wij spanden lals een supermens de lucht van dorp
Tot stad tot landschap samen. Wij waren eigenaar
van alles wat we zagen. Wij spraken alle talen maar
wij zwegen want aan praten hadden wij te weinig.
Wij dachten aan oneindigheid en joegen op de horizon.
Wij droomden wn wij namen vingerm hand en arm van elkaar.
Wij smolten door de geseling van zonnestralen. Wij vertraagden
tot wij "ik en jij "werd. Daarna vielen wij
en zwegen. Onze ogen werden angst. Tot ik en jij
verdwenen.
ROEL WEERHEIJM
Geen opmerkingen:
Een reactie posten