De volgende dichter die Ed. Hoornik opnam in zijn bloemlezing Twee Lentes was Max Dendermonde.
HET MEISJE
De meeuwen op het schilderij
schenen na jaren weer te leven.
Alles stond loodrecht opgeheven;
het lamplicht golfde vloedgetij.
de vogelkooi verborg een beven.
Toen viel de sleutel in het slot;
de moeder boog zich van haar krant
en vaders pijp scheen uitgebrand
- een lucifer brak kort kapot -
eb elk geluid stond breed omrand.
De broze stemmen in de gang
kwamen de kamer ingebogen:
de deur gleed open, overwogen.
Nu hief de vogelkooi zijn zang,
de meeuwen zweefden moegevlogen.
De zoon bracht haar de kamer binnen;
haar eerste woord, haar bruine hand
gaf aan het lamplicht blonder rand
en bleek slagstoots te overwinnen
de achterdocht van moeder kant.
MAX DENDERMONDE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten