Voor deze zondag 21 juli heb ik een gedicht gekozen van Marie Agathe Boddaert. Zij werd 6 februari 1844 in Middelburg geboren in een welgesteld gezin. In 1870 huwde ze met Rudolph Hillegondus Muntz Gelderman die beroepsmilitair was. Toen deze in 1877 overleed verhuisde zij naar Den Haag waar ze meestentijds woonde. Gedurende de jaren 1892 tot 1896 verbleef zij in Montreux en van 1906 tot 1911 woonde ze in Zürich.
In 1844 verschenen haar eerste verhalen onder het pseudoniem Luctor in het tijdschrift Nederland en onder haar eigen naam liet zij gedichten verschijnen, die zij in 1887 bundelde in Aquarellen.
Zij overleed op 12 april 1914 in den Haag.
WROK
De lucht hing kaag in geelgrauwe vale broeiing
Het land lag stil, als voelde 't dat daarboven
Wolken strijd en onrust samenschoven
Vol weer;ichtvlamverzet en toomegleiing.
En over 't land bewoog --- één samenvloeiing
van wrokkende gestalten, maatloos sloven
Van tallooze eeuwen op hun nek gheschooven---
Een grauwe schare grondlooze vermoeiing.
Daar brak een momplen uit haar stugge monden
Vlamoogen laaiden of zij doodden konden
Hun droge lippen stuwden donkre woorden.
En of de wolken wee en vloek verstonden
Bogen zij dieper over 't land, en zonden
Donderend vuur tot zij den vloek verhoorden.
MARIE AGATHE BODDAERT
Geen opmerkingen:
Een reactie posten