De dagkalender van de poëzie vermeldt voor deze vrijdag 16 november een gedicht van een schrijver die vooral bekend is door zijn romans zoals Lolita, die bij verschijning voor veel opschudding zorgde. Dat hij ook gedichten schreef was mij niet bekend.
Hoe kan ik zwijgen van mijn oud verleden,
terwijl ik, op het oog zo blij
en simpel, in mijn ziel ondraaglijk weet heb
van zoveel sterren boven mij?
Ik, kind met gretige, verbaasde ogen,
ik - bundel aderen, verkleefd
met rode vliezen en met parelbogen -
weet dat ik eeuwig heb geleefd.
Op mijn eonenlange reis langs elke
planeet waar pijn en God bestaan
heb ik daar in de hete ruimte telkens
weer meer begrip van opgedaan.
Het valt nkiet mee mijn wonder-zinloos branden
in toom te houden, vleugels laag,
omdat de adem van de sterren anders
het aards geluk misschien verjaagt.
VLADIMIR NABOKOV 1899-1977
UIT GEDICHTEN
VERTALING UIT HET RUSSISCH DOOR ANNE STOFFEL
HOOGLAND & VAN KLAVEREN, AMSTERDAM, 2002
Geen opmerkingen:
Een reactie posten