in de ochtend was het nog nacht

Vandaag kies ik een gedicht van de dichter Yehuda Amichai,  die leefde van 1924 tot 2000.


IN DE OCHTEND WAS HET NOG NACHT

In de ochtend was het nog nacht en de lichten branden nog
toen we opstgonden uit geluk als mensen die opstaan uit de doden en net als zij herinnerden wij ons meteen ieder ons eigen
vorige leven. Daarom gingen wij uit elkaar.

Je trok een gestreept overhemd aan van oude zijde,
en een n auwe rok, afscheidsstewardessen uit een vorige generatie.
en onze stemmen leken al luidsprekers
voor het melden van tijdens en plaatsen.

Uit een leren tas met zachte rimpels, als de wangen van een oude vrouw,
'pakte je lippenstit, paspoort, een brief zo scherp als een mes
en legde ze op tafel.
Daarna deed je alles weer terug.

Ik zei: ik ga wat naar achteren, als in een museum
om de schilderijen in hun geheel te kunnen zien.
En ik ben niet opgehouden metg wat naar achteren gaan.

De tijd zal licht zijn als schuim.
Het zware bezinksel blijft voorgoed in ons achter.

yehuda amichai
uit:        Een grote rust
vertaling uit het Hebreeuws     Tamir Herzberg
Meulenhoff, Amsterdam, 1993