Voor deze vrijdag heb ik een gedicht gekozen van de dichter Hans Arp, die leefde van 1886 tot 1966.
MAAR WIE ZAL HET VERVANGEN
maar wie zal het vervangen
van de top van de tafel vallen de vleugels
als blaadjes van aarde
vlak voor de lippen
in de vleugels is het nacht
en tussen de vleugels ontbreken de zingende ketens
het skelet van het licht maakt de vruchten leeg
het was nooit reëel
de zee van de vleugels wiegt deze traan
de klok praat met het hoofd
en de vingers voeren ons dwars door de velden van lucht
naar de nesten van de ogen
daar worden de namen gesticht
maar wie zal het vervangen
in de hoogte der hemelen
geen slaap en geen waken
want de zerken zijn lichter dan de dagen
HANS ARP
UIT: ONZE DAGELIJKSE DROOM
SAMENSTELLING EN VERTALING UIT HET DUITS: PETER NIJMEIJER
EN LAURENS VANCREVEL
MEULENHOFF,AMSTERDAM, 1986
Geen opmerkingen:
Een reactie posten