zaterdag 15 juni 2013

Levensbericht 11 juni


In mijn serie levensberichten waarin een persoon die op de genoemde dag is gestorven, schrijf ik niet vaak over politici; maar deze keer wil ik de aandacht vestigen op Russisch politicus, die een weliswaar bescheiden rol heeft gespeeld in het tpt stand komen van de Sowjet Republiek.
Alexander Kerenski werd op 4 mei 1881 in Simbirsk geboren uit een welgesteld gezin. Zijn vader was directeur van een gymnasium. Na deze school te hebben gevolgd schreef Alexander zich in 1899 in als rechtenstudent aan de Universiteit van Sint Petersburg. Hij studeerde in 1904 af en begon in 1905 een advocatenkantoor.


Hij verdedigde voornamelijk leden van de Sociaal-Revolutionaire Partij. Daarnaast en dat verschafte hem grote bekendheid nam hij in 1912 de verdediging op van de stakers bij de goudvelden aan de Lena, die door de politie op zeer wrede wijze werden onderdrukt.
Hij werd daardoor voor de Troedoviken ( rechtssocialisten) in de Doema gekozen.
Toen in 1917 de februarirevolutie afgelopen was aanvaardde hij een ministerspost in de Voorlopige regering; deze regering was bestond slechts van maart tot mei 1927 en toen in mei een 2de voorlopige regering aan de macht kwam werd hij daarin minister van oorlog. Hij begon een offensief tegen de Centralen, maar dat mislukte jammerlijk en Kerenski werd gedwongen ermee te stoppen.
Dit afgelasten van het offensierf zorgde ervoor dat duizenden soldaten deserteerden en Kerenski leed enorm gezichtsverlies. In juli 1917 trad premier Georgi Lvov af en werd Kerenski in zijn plaats minister-president. Om de toenemende onrust in het land te onderdrukken stuurde hij generaal Lavr Kornilov naar Sint Petersburg, die daarvoor als tegenprestatie bestuursvolmachten eiste, wat Kerenski afwees en meteen de generaal afzette. 
14 september vroeg hij de Russen om zich uit te spreken over de vraag of Rusland een monarchie of een republiek moest zijn. Hij verloor steds meer aanhang en dus macht en uit angst voor de bolsjewistische staatsgreep, vluchtte naar Moermansk en vandaaruit reisde hij per boot naar Frankrijk. Hij werd daar de leider van de Russische emigranten.

In 1940 vertrok hij naar de Verenigde Staten, waar hij tot zijn dood, teruggetrokken, zijn laatste levensjaren sleet en op 11 juni 1970 overleed.

Geen opmerkingen: